Ineens was hij er. Rory. Niemand van ons wist of hij onderdeel uitmaakte van het konvooi, of dat hij toevallig dezelfde kant op moest. De reis was hoe dan ook zonder hem niet hetzelfde geweest. Hij was erg fysiek. Begroette je met een stevige omhelzing of minimaal een klap op je schouder. ’s Avonds in het kamp vermaakte hij ons met sterke verhalen over zijn belevenissen in rampgebieden en de idiote stunts die hij soms uitvoerde om zijn hachje te redden. Hij was een geboren verteller. En een begenadigd zanger, merkten we die avond dat hij niemand kon vinden om zijn fles goedkope rum mee te delen.
En toen was er die bermbom. Er is nooit iets van Rory teruggevonden.
Arme Rory.
Hoi Bart,
Vermoedelijk lang niet meer zo gezellig zonder Rory. de strijd kan weer in volle verbittering doorgaan.
Graag gelezen !
Aardig stukje, maar wel een volstrekt onlogische kronkelzin:
‘En een begenadigd zanger, merkten we die avond dat hij niemand kon vinden om zijn fles goedkope rum mee te delen.’
Met vriendelijke groet,
Chris
Bedankt hartjesgevers en jury!
@Chris, is:
“De avond dat hij niemand kon vinden om zijn fles goedkope rum mee te delen, merkten we dat hij een begenadigd zanger was.”
beter, in jouw ogen?
Bart, Gefeliciteerd!
Gefeliciteerd, mooi stukje!