Vrienden zal ik daar nooit vinden. Toch ga ik meerdere keren per jaar. Ik hecht gewoonweg te veel waarde aan mijn gebit waardoor niet gaan geen optie is.
Eenmaal per twee jaar heb ik het meest nare onderzoek ooit. Een röntgenfoto! Nee, ik heb niets tegen die foto. Ik vind het zelfs interessant om te zien, maar de manier waarop! Vroeger viel het mee; een loodschort om en dat ding tegen je wang en klaar.
Tegenwoordig krijg ik een “ding” in mijn mond waar ik op moet bijten en dan draait het apparaat om mijn hoofd! Zo wordt mijn gebit kennelijk zichtbaar. Maar dat verschrikkelijke apparaat! Wie verzint zoiets? Die uitvinder verdient het nekschot! Dan ben ik nog héél genadig.
Luc, ik vind het een wat kromme zin:’Ik vind het zelfs interessant om te aanschouwen …’ Ik vraag me echt af of jij zo praat. Je lijkt me nog een jonge man, druk doende in de beleggingswereld. Praat men daar nog zo? Lijkt mij niet.
Ik vind het geen pretje, maar ik ben blij dat röntgenfoto’s zijn uitgevonden. En net wat je schrijft, een geweldige technische ontwikkeling ook in die wereld.
Een nekschot vind ik wel erg ver gaam. Zeker in een wereld waarin men om niets iemand kapot schiet. Om nog maar te zwijgen over de oorlog in Oekraïne.
Levja, ik heb de kromme zinnen wat aangepast. Enne…dank je wel.
Ik begrijp wat je bedoelt, Luc, al vind ik de titel een tikkeltje overdreven, tenzij je extreme tandartsangst hebt.
Je vergeet nog aan Levja te vertellen dat je geen echte jongeman meer bent, maar de 58 inmiddels in zicht hebt
teveel waarde – te veel
Ewald, mijn angst voor de gang naar de tandarts is waarschijnlijk bovengemiddeld. Ingegeven door mijn oudere broers die vóór mij naar binnengingen en met bloed besmeurd of andere pijnlijke houdingen aan mij voorbij gingen (al dan niet gespeeld..) maar dit heeft er zeker toe bijgedragen dat ik nog steeds, ook als jongeman, peentjes zweet bij elk tandartsbezoek. Idem bij doktersbezoek etc.
Het zou betekenen dat ik in elk geval mijn vader voorbij ben gegaan…Grt
Luc, angst is nu eenmaal angst. Ik heb alleen maar angst voor de rekening.
waardoor niet gaan, geen optie is. Eenmaal per twee jaar heb ik, het meest nare onderzoek ooit
De komma’s zijn hier overbodig.
Han, dank voor je bericht. Ik zal het aanpassen.
Hier zit de tandarts gewoon in het verzekeringspakket, waar het ook thuishoort, net als een bezoek aan een dokter, en bij een verwijzing naar een specialist, dermatoloog etc, ook alles gedekt. Grt
Luc. Niet alles wordt 100% vergoed. Vooral als je de pech hebt in een jaar al veel te hebben gedeclareerd.
Het grote verschil tussen de röntgenfoto van vroeger en die van nu is dat het geen rontgenapparaat is maar een CT-scan die heel gedetailleerd problemen kan weergeven. Omdat het meerdere foto’s zijn is het belangrijk dat je goed stil ligt en je kaak niet beweegt. Ze hadden er wat mij betreft ook zo’n bal met een riempje voor kunnen inzetten maar dat zou voor het gros van de mensen iets te ‘vijftig tinten’ zijn….whahah
Hoewel ik best avontuurlijk ingesteld ben en open sta voor vele tinten is het apparaat in mijn ogen toch een horrormachine. Thx, Louisa.
Dat is inderdaad geen pretje. Ik ben ook geen held als het gaat om naar de tandarts gaan. Er moet weer een kies gevuld worden…
Een nekschot vind ik te ver.
Luc staat bij mij bekend om zijn formele taal. Daaraan herken ik zijn stukjes juist.