“Het liefst zou ik in een ziekenhuis werken”, zegt de psychiater tegen me. Huh? Hij heeft toch sinds jaar en dag een eigen praktijk, waarmee hij zeer content is? (Ik ook overigens.)
Hij zou dan direct achter de voordeur willen zitten.
Bij binnenkomst volgt meteen de eerste triage.
Bij lichamelijke klachten: linksaf. Daarachter zitten specialisten in botten, longen, kanker.
Naar rechts voor de psychische malaise. Het uitgangspunt is: hulp bieden aan een mens met mentaal mankementen.
Geen eindeloos te doorlopen intakeprocedures, geen duurzaam doorspitten naar definitieve diagnoses.
Een goede klik met de therapeut is een belangrijk medicijn. Is die er niet, dan tezamen verder zoeken.
Een hoopvol hospitaal, maar hoe haalbaar?
Voorlopig ga ik gewoon naar zijn praktijk aan huis.
Lisette. Een paar opmerkingen; hospitaal is toch een militair ziekenhuis? Verder mis ik een derde optie, behalve links en rechts dus, rechtdoor naar de achteruitgang? Gelukkig heb ik niets met therapeuten. Grt.
@Luc: voorlopig lijkt me de keus tussen deze twee voldoende. Rechtdoor lijkt me gewoon gezond van lijf en geest.
En ja, het is een geluk dat je niks hoeft te hebben met therapeuten, maar soms is het niet anders, dan moet je wel.
Vanmiddag naar de dienstapotheek in het ziekenhuis geweest. En die zat toevallig meteen rechtdoor na de ingang. Eerst triage uiteraard. En bij terugkomst verdwaald in de pijltjes op de vloer. Ze willen je eigenlijk gewoon houden in het ziekenuis of hospitaal zo u wil. Zolang ik maar niet op een veldbed hoef te slapen.