Soms vind ik lawaai prettig. Zo kan ik echt genieten van de bende kauwen, die hier elke avond in een zwerm komen rondzweven.
Ze brengen volop vogelgeluiden mee. Bepraten ze de afgelopen dag? Melden ze elkaar waar de pindakaaspotten zijn opgehangen? Of houden ze dat juist geheim voor elkaar?
Ik sta stil en volg hun vliegbewegingen: door elkaar heen, zonder een botsing.
Aan de overkant van de straat staat een man met open mond te kijken.
Dan is de drukte weer voorbij. Ze zijn kennelijk gearriveerd op hun nachtadres.
De man en ik kijken elkaar even aan. Een kleine knik: wij hebben allebei genoten van de natuur. Boven ons is een vogelverhaal verteld.
Een toeterende auto blaast ons verhaaltje uit.
Slechts twee opmerkingen Lisette…van bepraten zou ik toch bespreken maken, bekt beter…en toeters op de auto was heel vroeger, claxon, dus claxonerende auto..,Grt.
Luc, claxon komt van het Franse woord klaxon en dat betekent… toeter. Toeteren is hier geheel correct, alleen feitelijk toetert niet de auto, maar de bestuurder.
Ook met bepraten lijkt me niks mis.
@Luc en @Ewald: dank voor jullie discussie met elkaar..
Leuk.