Alsof ik zelf zwanger was, zo voelde ik me. Gelukkig wist ik precies wanneer ik mijn kleintje kon ophalen.
Als een kitten tien weken oud is, mag het weg bij de moederpoes.
Mijn eerste katje werd al na een paar maanden aangereden en overleed ter plekke. Ik heb dus geen afscheid kunnen nemen, helaas.
De tweede bracht een foute start mee: hij kwam uit een nest met maar één broertje. Dat had een hersenkwab buitenboord hangen, en de bevalling maar kort overleefd.
Mijn katertje was kennelijk ook gekneusd geraakt: hij bleef onvoorspelbaar, en was bij vlagen zelfs vals.
De maat was vol toen hij ook onze peuterdochter een haal gaf.
Naar het asiel gebracht.
Het voelde als een mislukt ouderschap.
Lisette, werd na een paar maanden werd…loopt niet lekker. Dieren zijn net als mensen…soms onvoorspelbaar…Grt.
En toch hou je evenveel van allemaal. Dat proef ik.
@Luc: je hebt gelijk, niet goed gecheckt. Ik ga het aanpassen.
@Mien: goed geproefd.
Wat een triest verhaal…
Verdrietig verhaal
@Louisa: klopt, maar we kondrn geen andere oplossing vinden. Hebben bij boeren gekeurd of hij daar niet kon komen wonen, maar werd niks.
@lisaoomen: vind ik ook, inmiddels hebben we alweer jaren een boerderijtkatje, dat vooral graag op onze schoten slaapt.
‘…bij boeren geLeurd’ dus..
Wat jammer. Maar nu heb je dus wel een lieve kat.
Die van mij is ook meestal lief, maar kan ook soms uithalen.
@Lousjekoesje: zeker jammer, maar inmiddels genieten we alweer vijf jaar van deze poes.