Ooit, en we spreken van het late Middelnederlands, betekende woestijn en woestenij hetzelfde, pas later zijn de woorden uit elkaar gaan lopen. Ze bewandelden een andere weg om naar de huidige betekenis te komen. Zo liep het woord woestijn naar stof, zand en droge hitte en liep woestenij juist naar een rommelige hoeveelheid beplanting.
Nog los van de geografische betekenis zorgde de uiteenloping ook voor andere schrijfbetekenissen.
Zo denk ik bij “roepende in de woestijn” aan een cliché en bij “roepende in een woestenij” aan iemand die zijn kat kwijt is, of de weg. Bij woestijnroepen zie ik geen zand voor mijn ogen terwijl ik bij woestenijroepen wel struiken hinderlijk in beeld zie.
Taal, het loopt raar en prachtig, toch?
Het kan inderdaad raar lopen, bewandelde…bewandelden..Grt
Luc, ze bewandelden, bedankt.
@Menno: leuk!
Bedankt Lisette.