Zoals afgesproken trof ik mijn buurvrouw vlakbij huis, we gingen mijn woning binnen en direct naar boven. Daar vond ik mijn vrouw samen met de buurman in bed. Zijn vrouw had me verteld dat ze het vermoeden had dat haar man met mijn vrouw een verhouding had…
De ontsteltenis op hun gezichten toen wij de slaapkamer binnenkwamen, geweldig.
Ik schoot hen gelijk dood. Nog meer ontsteltenis maar nu bij de buurvrouw. Ze was verstard, dat scheelde mij een hoop gedoe. Ik stopte het pistool in haar linkerhand, duwde de loop tegen haar linkerslaap en haalde samen met haar de trekker over. Onopvallend ging ik naar mijn kantoor terug trok kleren aan die ik eerder gedragen had.
Toen weer naar huis.
@Andrea, Hun zou ik hier vervangen door hen. Je kunt het immers niet vervangen door “aan hen”, slechts door hen, dan is het hen in plaats van hun. Voor het leesgemak zou ik zelfs gewoon ze verkiezen. Grt
Spannend verhaal, Andrea. In mijn ogen kan het nog veel spannender als je het actiever maakt. Nu is het een erg en toen en toen verhaal.
De ontsteltenis op hun gezichten toen wij de slaapkamer binnenkwamen, geweldig.
Ik doe hiervoor een suggestie: De ontsteltenis op hun gezichten bij het betreden van de slaapkamer windt mij op. (Ik heb even niet op het aantal woorden gelet)
Met Luc eens dat het hier hen is, omdat het een lijdend voorwerp is. Niet met Luc eens om ze te verkiezen. Dat vind ik meer bij dieren en dingen. Niet mij personen.
De ontsteltenis van de buurvrouw vind ik dubbel. Ik pleit ervoor dat de buurvrouw in shock is.
Vervolg:
Ik zou dit stukje zeker in de tegenwoordige tijd schrijven. Dat maakt het extra spannend.
Onopvallend ging ik naar mijn kantoor terug trok kleren aan die ik eerder gedragen had. Het onopvallen ontgaat mij hier volledig. Voor wie onopvallend? Wordt hij in de gaten gehouden? Ook komt de eerder gedragen kleding voor mij uit de lucht vallen.
Toen weer naar huis doet in mijn ogen afbreuk. Vooral het toen.
In mijn eerste reactie:’Niet mij personen.’
Mij hoort bij te zijn.
Heftig verhaal dat zeker.. en dan nog teruggaan
Ha Andrea, ik hoop dat ik gisteren niet al te betweterig ben overgekomen. Je titel maakte me heel nieuwsgierig en ik had echt zin in een stout verhaal.
Misschien was ik te ‘overenthousiast’. Het is jouw verhaal.
Levja Dank voor je suggesties. Onopvallend voor de buurt. Dat ze niet gezien hebben dat hij al eerder thuis is geweest. Hij had andere kleding aangetrokken vanwege mogelijke bloedspetters. Daarna doet hij de kleding weer aan die hij daarvoor had gedragen en gaat weer naar huis en vind dan het bloedbad. Hij wil doen alsof zijn buurvrouw haar man en zijn eigen vrouw heeft doodgeschoten. Maar misschien zijn daar 120 woorden te weinig voor. Ik wou de man nog een reservesleutel in broekzak van de buurvrouw laten stoppen.
lisaoomen
Hij doet alsof de buurvrouw de moorden heeft gepleegd en daarna zelfmoord heeft gepleegd. Hij gaat terug om zogenaamd het bloedbad te ontdekken.
Luc Verschuren
Bedankt. Ik heb het aangepast
Levja Gisteren had ik weinig tijd om te reageren. Ik ben blij met het commentaar. Het verhaal is inderdaad wat en toen en toen. Ga er nog naar kijken.
Een pak van mijn hart, Andrea. Ik zat ineens op mijn stoel, zeg maar. Nogmaals het was puur enthousiasme.
Met je toelichting wordt het gelijk een stuk spannender. Ook dat met die sleutel.Inderdaad rijp voor een langer verhaal. Of een serie ervan maken. Zoiets als een serie-moordenaar, maar dan anders
Spannend verhaaltje.
Het kan inderdaad nog spannender als je het in tegenwoordige tijd schrijft.
De laatste 2 zinnen snapte ik ook niet zonder jouw uitleg.
Daar moet dus duidelijk worden dat de moordenaar zijn sporen wist zonder bet letterlijk te vertellen…