Hier sta ik dan, de jongste van de 4, afscheid nemend van weer een dierbaar persoon.
Jij onze vrolijke broer, genietend van lekker eten, je shandy en de Nederlands talig muziek. Op feestjes nam je de microfoon in je hand en zong je uit volle borst mee.
Iedere twee weken kwam je naar huis, altijd belangstellend hoe het met iedereen ging.
Na het overlijden van mama ging het met jou ook slechter, je lichamelijke en later ook je geestelijke gezondheid ging achteruit…
Lieve Willie het doet zo’n pijn om van jou afscheid te nemen, maar je bent weer bij papa, mama en Petra. Doe je ze de groetjes? We gaan je missen, maar zijn trots dat jij onze broer was.
Susanne, sterkte gewenst om dit verdriet te dragen. Je hebt het mooi weten te verwoorden. Grt.
Susanne,
wat verdrietig!
Gecondoleerd en heel veel sterkte!
Wellicht helpt schrijven een beetje.
Luc en Lousjekoesje bedankt voor het medeleven.
Schrijven helpt zeker, dit is een klein stukje uit de herdenking wat ik ga voorlezen tijdens de dienst.
Mooi…