Schrijf mee!
« »

Column, Maatschappij, Mensen

Bouwen aan de toekomst

19 oktober 2021 | 120w | lisette | 5

Sinds gister word ik gewekt door het geluid van heipalen, die de grond klaarmaken voor een nieuwe woonwijk. Ik houd van de doffe dreunen. Ze brengen me terug naar mijn vroegere woonomgeving.
Ooit, ruim vijftig jaar geleden, werd een flatwijk gebouwd op de plaats van onze favoriete speelplek. Dat was jammer, maar het heien was een bijzonderheid. Zeker als je op afstand toekeek. Dan zag je de heipaal de grond raken en hoorde je het bijbehorende geluid pas een fractie later.
De opbouw van de huizen vorderde gestaag. Wij speelden elders, maar trokken vaak naar het hekwerk rondom de bouwplaats.
Later ging vriendinnetje er wonen, ons speelterrein werd uitgebreid met de nieuwe grasvelden.
Heien, het geluid van een gelukkige jeugd.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van lisette of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

9 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »