Sinds gister word ik gewekt door het geluid van heipalen, die de grond klaarmaken voor een nieuwe woonwijk. Ik houd van de doffe dreunen. Ze brengen me terug naar mijn vroegere woonomgeving.
Ooit, ruim vijftig jaar geleden, werd een flatwijk gebouwd op de plaats van onze favoriete speelplek. Dat was jammer, maar het heien was een bijzonderheid. Zeker als je op afstand toekeek. Dan zag je de heipaal de grond raken en hoorde je het bijbehorende geluid pas een fractie later.
De opbouw van de huizen vorderde gestaag. Wij speelden elders, maar trokken vaak naar het hekwerk rondom de bouwplaats.
Later ging vriendinnetje er wonen, ons speelterrein werd uitgebreid met de nieuwe grasvelden.
Heien, het geluid van een gelukkige jeugd.
Bijzonder dat heigeluiden jou blij maakt. Ik vind het 1 van de irritantste geluiden die er bestaan. Tegelsnijden vind ik nog erger. Het haalt me uit de concentratie. Op zo’n moment kan ik niet veel doen. Ik zou dan ook niet met plezier naar een bouwplaats gaan.
Lisette. Met een beetje (kinder)fantasie kun je het gestamp van heipalen als een soort mega basgeluid beschouwen of als de hartslag van de diepten der aarde. Als het dan bovendien nog een zekere regelmaat heeft, kun je er ook nog op dansen! De bouwplaats als attractiepark, discotheek en alternatief voor een klankschalensessie…
Ik zie het voor me en beleef het zelfs een beetje met je mee.
@Lousjekoesje: ik hoop dat je irritatie niet te maken heeft met een minder blije jeugd, voor mij zit het huis echt vast aan fijne herinneringen.
@Cesar: je plannen indienen bij de overheid, als een nationaal geluksnonentje? Mij heb je mee!
@Levja: fijn zo!
Nee, ik heb een fijne jeugd gehad, hoor!
@Lousjekoesje: gelukkig maar! Overigens vind ik het geluid van tegel snijden ook behoorlijk irritant.
Hei geluiden hoeven voor mij niet, vooral die dove klap. Al is het stiekem stiekem spelen op een bouwterrein vroeger voor onze een pretpark.
Zo mooi hoe bepaalde geluiden je mee terug kunnen nemen in je herinneringen. En zolang als er gebouwd wordt, zijn dat voor jou mooie gedachten. Dat zit voor de komende jaren wel goed!
@Alice: dat is waar, lang leve de woningnood 😉