De vrijheid te hebben om je eigen leven te kunnen en mogen leiden. Dat is bijzonder, beslist niet zo vanzelfsprekend. Na vijfenzeventig jaar vrijheid te hebben beleefd, (sommigen, ik ben nog te jong) leven we nu in alles behalve vrijheid. Het is meer het leven van een kasplant. Er wordt goed voor je gezorgd, je komt niets tekort. Er wordt doorgaans inderdaad goed voor de ouderen gezorgd maar het voelt beslist niet zo. Als ik naar mijn hoogbejaarde moeder kijk die achter het glas voor me zit, voel ik me ongelukkiger dan ooit, omdat ik niets méér kan doen. Met een Moederdag in het verschiet aanstaande zondag denk ik na over hoe het eigenlijk zou kunnen, of had moeten zijn.
Recente reacties