Vogels zijn veruit mijn favoriete diersoort. Ze zweven en zingen, zijn lichtvoetig, raken nooit de weg kwijt. Eigenschappen waar ik jaloers op ben.
Een vakantie in het voorjaar brengt me naar een huisje met een groot raam. Dat biedt uitzicht op een vijvertje en veel voederplankjes. Ademloos kijk ik naar een paartje goudvinken, de boomkruiper, een groenling. Mezen melden zich, in allerlei soorten. Klap op de vuurpijl is het bezoek van de grote bonte specht.
Op een dag ben ik de kuifmees kwijt, een vaste gast die vaak langskwam. Zijn nestje hangt er troosteloos bij. Die mooie specht heeft het vakkundig leeggegeten. Het is de aard van het beestje, dat weet ik, maar toch.
Kon ik maar een vredesduif zijn.
Lisette, je kunt een vredesduif zijn (volgens mij ben je er al een).
Ja, ik zie het tafereeltje voor me, ontspanning pur sang. Leuk. Grt.
@Willem: dank voor je compliment, helaas ben ik soms ook een kattenkop….
@Luc: je zelfs na deze moord heb ik nog kunnen genieten.