Schrijf mee!
« »

Column, Natuur

Vogelvrij

27 oktober 2020 | 120w | lisette | 2

Vogels zijn veruit mijn favoriete diersoort. Ze zweven en zingen, zijn lichtvoetig, raken nooit de weg kwijt. Eigenschappen waar ik jaloers op ben.

Een vakantie in het voorjaar brengt me naar een huisje met een groot raam. Dat biedt uitzicht op een vijvertje en veel voederplankjes. Ademloos kijk ik naar een paartje goudvinken, de boomkruiper, een groenling. Mezen melden zich, in allerlei soorten. Klap op de vuurpijl is het bezoek van de grote bonte specht.
Op een dag ben ik de kuifmees kwijt, een vaste gast die vaak langskwam. Zijn nestje hangt er troosteloos bij. Die mooie specht heeft het vakkundig leeggegeten. Het is de aard van het beestje, dat weet ik, maar toch.

Kon ik maar een vredesduif zijn.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van lisette of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

3 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »