Veel sieraden tref je doorgaans niet aan bij de nalatenschap van mannen. Een zegelring, nog een ring, een dasspeld, een zakhorloge en een polshorloge. Dat was zo ongeveer de lijst van mijn vader op dat gebied.
Ik was en ben nog steeds erg blij dat ik het polshorloge toebedeeld gekregen heb. Het is beslist geen hip merk maar het is wel een exemplaar met een gouden kast en, en daar ben ik erg blij mee, een automaat. Waar je normaliter getik van de secondewijzer hoort, hoor je bij een automaat een constant geluid. Het is zeer rustgevend en af en toe gun ik mezelf een moment om er aandachtig naar te luisteren. In slaap vallen met dat geluid is vertrouwd.
Mooi, Luc. Tussen hoort en hoor zou ik een komma plaatsen.
in slaapvallen – in slaap vallen
Dank je Ewald. In slaapvallen kom ik zowel aan elkaar geschreven als los van elkaar tegen. Ivm de ruimte heb ik gekozen voor aan elkaar. Grt.
Het is fijn als je nog “iets” tastbaars hebt van een dierbare. Het roept vaak mooie herinneringen op.
Denkend aan vroeger, luisterend naar het tikken van de secondewijzer is een mooi moment om te vertrekken naar dromenland.
Beste Luc, dat je op internet beide schrijfwijzes tegenkomt zegt natuurlijk helemaal niets. Ik weet niet of je over een woordenboek beschikt, maar in Van Dale komt “slaapvallen” niet voor.
Mooi Han; ook ik heb ‘een klokkie van pa’ geërfd, maar na zijn dood ook niet meer aan de gang gekregen.
Ik bedoel Luc
Beste Willem, een dergelijk kleinood is zeer zeker de moeite waard om het te laten repareren. Ik heb het al diverse keren weggebracht om het laten schoonmaken, regen erin gekregen etc. Ook al heb ik inmiddels een fortuin uitgegeven, het is en blijft de moeite waard, dus laat het gerust repareren. Grt.
(Ik loop een viertal dagen achter, vandaar de late respons). Zelf heb ik al een en ander van mijn moeder gekregen, ookal is ze er nog, maar het is allemaal zo mooi dat ik het niet durf te dragen. Ergens wel raar, maar vooralsnog liggen de mooie sieraden opgeborgen in een kistje, in weer een ander kistje…misschien toch dragen gaan …
@Valerie. Ook jij kunt niets meenemen dus draag het maar gewoon. Hou je moeder in herinnering en de herinnering levend door het te dragen. Dan draag je haar ook weer bij je en zij zou niet anders gewild hebben toch? Grt.