De schorskevers zuig ik van de gebarsten eikenbast waardoor mijn mondhoeken plakken. In de schoot van het donkere dichte dwaalwoud leerde ik van een kleine specht hoe je insecten naar buiten klopt.
Plots draai ik mijn hoofd om, ik hoor takken kraken. Een beweging tussen het hazenpad en vossenhol zet al mijn zintuigen op scherp. Bij de bevestiging dat het een mens is grijp ik snel mijn speer van de grond, twee kevers vluchten uit mijn mond. Een mens betekent gevaar!
Ooit moest ik als mens noodgedwongen vluchten omdat een virus om zich heen greep. Mijn verstand kon niet op tegen de heersende norm.
Ik werp mijn speer en tref de smakkende spammer door zijn zak chips in zijn borst.
De laatste zin zou het ook goed doen als eerste zin.
Een echte VmetdeVork. Goed je weer te lezen en te ‘zien´