‘Gelieve de herinneringen niet te voeren’, vermeldt het bordje. Ernaast staat te lezen dat de soort kwetsbaar is, herintroductiepogingen zijn mislukt.
Iedere avond stap ik de kooi in. Meestal word ik volkomen genegeerd en kan ik de herinneringen vanaf een afstandje bewonderen. Soms komen ze naar me toe om even te snuffelen of zelfs kopjes te geven. Heel af en toe slaan ze vanuit hun duistere schuilplaats ineens hun klauwen uit en breken met hun krachtige kaken mijn ribbenkast open om zich tegoed te doen aan mijn hart.
Ondanks de pijn sta ik elke dag weer met de zware sleutel in mijn hand bij de kooi. Telkens ga ik naar binnen. Ik moet wel, om ze tegen uitsterven te beschermen.
« Fantoomangst
Sleutels naar geluk »
« Fantoomangst Sleutels naar geluk »
Liefde, Mensen
Memorabilis dulcis
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van tslinger of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
5 reacties
Reageren
« Fantoomangst Sleutels naar geluk »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Panacee)
Haarlemmerolie door Han Maas
Recent
- Temperatuur, I love it.
- Spoken in de herhaling
- Inzicht kent vele verschijningsvormen
- Tekenend
- De koning, de nar (even niet) en het penseel
- Literaire leverworst
- De kleur van een geboortelepel
- Herman
- Bakfiets
- Gevangen Ochtendrood
@tslinger, hele mooie aangrijpende tekst voor een niet alledaags onderwerp. Je hebt me echt geraakt.
@tslinger je raakt me met je tekst. Mooi.
@Willem en @Annette bedankt voor jullie fijne reacties 🤗!
@tslinger. Knappe invalshoek. Mooi en aangrijpend geschreven.
@tiny dank je wel!