Ik durf het bijna niet te zeggen. Ga het dus ook niet doen. Als ik u nu getriggerd heb om door te lezen, zeg ik niet doen. Het komt echt niet bovendrijven. Daarin ben ik heel transparant. U ook? Kunt u uw nieuwsgierigheid bedwingen, of leest u toch verder? Tussen de regels door een sorankje hoop? Ik moet u teleurstellen. Het gaat echt niet gebeuren. Honderdtwintig woorden zonder openbaring. En toch niet nietszeggend. Alleszeggend eigenlijk. Honderdtwintig woorden van trouw, geloofwaardigheid, waarheid en bovenal kameraadschap. Daar waar geen plaats is voor verraad. Mijn vrienden en familie blijf ik tot in de eeuwigheid trouw. Maar hoe zit het dan met mezelf? Doe ik mezelf dan niet tekort? In bedekte termen, puur naakt?
Recente reacties