Er gebeurt van alles met deze pandemie, en vooral om me heen.
Het voelt als een hack. Iedereen lijkt gehackt, in elk geval niet zichzelf.
Het maakt gehakt van ons mensen. Woensdag gehaktdag. Maar dan elke dag weer.
Het lijkt wel zo’n kilo-knaller. Lekker veel gehakt voor weinig. Er is dan ook weinig nodig om er gehakt van te maken, vandaag de dag. Foeigesprekken en boetes zijn de waan van de dag. Allemaal braaf binnen blijven. Geniet nog maar eens van het gehakt op de tafel. De miljoenen vliegen je om de oren tijdens de nieuwsuitzendingen. Wat zie ik er daar zelf van terug?
De grens is zo langzamerhand bereikt. Ik ben er onderhand wel klaar mee, met dat virus.
Recente reacties