Zij schreeuwt als in doodsnood.
Ik laat de theedoek vallen en snel naar de badkamer.
‘Schatje, wat is er?’
Esina staart met grote ogen naar de spiegel. Haar borsten dansen op het ritme van haar gejaagde ademhaling. Haar handen klauwen door haar haar.
Ik sla mijn armen om haar middel en voel haar trillen.
‘Wat is er dan? Zeg het nou!’
Esina wijst naar de spiegel.
‘Kijk eens goed! Zie je ze dan niet? ’
‘Wat moet ik zien?’
‘Daar naast mijn ogen, de eerste rimpels. Ik lijk verdomme wel een oud wijf!’
Ik glimlach en overlaad haar gezicht met kussen.
‘Mijn allerliefste en onbeschrijfelijk mooie Esina, die piepkleine ini-mini-microrimpeltjes maken jou alleen interessanter, niet ouder. Geen reden voor een paniekaanval.’
@Ton. Vergeet niet om haar een groot compliment te maken dat er waarschijnlijk helemaal niets mis is met haar ogen!
Leuk om weer eens een stukje van je te lezen. Mooi!
Hoi Rop, zal ik doen.
Ha Peter, goed je weer digitaal te ontmoeten. Heb net je ‘RTL Boulevard’ met veel plezier gelezen.
Dank voor je compliment.