Diep onder zijn dekbed slaapt Timo.
Hij was moe, Timo speelt na schooltijd met de grote jongens uit de buurt, basketbal.
Zijn moeder denkt daar anders over.
Vanmiddag heeft mama hem geroepen, ach, hij was net aan de beurt.
Razend was hij en Timo ging niet aan tafel, hij is naar bed gegaan.
Hij raast over het asfalt, glijdt plat door de bocht, hij is op weg naar…..
De wind waait hard en schuurt langs zijn helm, zijn voeten zitten als vast op de pendalen, hij rijdt, hij racet, hij voelt zich oppermachtig.
Hij laat alles achter.
Zijn adrenaline is op een hoogtepunt, hij iets hoort.
‘Timo je droomt, drink iets.â€
Timo voelt geen motor, geen wind, hij voelt honger.
Helemaal snappen doe ik het niet, Trees. Maar boze jonetjes zijn niet altijd te snappen.
Zoals in deze zin ineens verleden tijd: Hij was moe, Timo speelt na schooltijd met de grote jongens uit de buurt, basketbal. Ook de komma voor basketbal. Zou het niet vlotter lezen als je schrijft: Timo speel basketbal na schooltijd met de grote jongens uit de buurt? Hoewel het ook wel iets geheimzinnigs heeft.
Ook deze zin vind ik niet goed lopen: Zijn adrenaline is op een hoogtepunt, hij iets hoort.
Volgens mij voel je je hongerig en heb je honger.
Desalniettemin neemt het verhaal me mee.
jonetjes= jongetjes.
speel=speelt
Je hebt gelijk, heb ik niet goed gedaan
Dank je wel voor je opmerkzaamheid.
Op MV was dit verhaal boeiend, Trees vanwege de foto. Hier had je er mogelijk een andere ‘draai’ aan moeten geven.
Ja Guido dat heb ik onderschat