Schrijf mee!
« »

Familie, Mensen

Vervlogen

17 september 2019 | 120w | Nel Goudriaan | 2

‘Gefeliciteerd, het is een jongen,’ zegt de vroedvrouw.
Direct daarna klinkt babygehuil.
‘Zijn longen werken in ieder geval prima.’
‘Een stamhouder, we noemen hem GertJan naar zijn beide opa’s,’ glundert vader.
De vroedvrouw legt de pasgeborene in de armen van zijn moeder.
Tranen lopen over haar wangen als ze haar zoon voor het eerst vasthoudt.
‘Goed gedaan, vrouw. Rust maar uit van je zware bevalling. Je bent niet meer de jongste.’
De vroedvrouw pakt de baby op en legt hem in de voorverwarmde wieg.

‘Breng de doos met meisjeskleding maar weg,’ zegt moeder. ‘Die zullen we niet meer nodig hebben.’
Vader pakt haar hand: ‘De mens wikt, God beschikt. Laten we dankbaar zijn.’
Ze huilt, haar roze droom is vervlogen.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Nel Goudriaan of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »