Schrijf mee!
« »

Column, Cultuur, Familie, Liefde, Maatschappij, Mensen

Stil in mij

23 december 2019 | 120w | Luc Verschuren | 1

Ik behoor ongewild tot die steeds groter groeiende groep.
Zonder de consequenties te kunnen overzien worden vergaande beslissingen genomen.
Niemand kan in de toekomst kijken, maar dat die zo bitter moet zijn?

Ik geniet daarom bewust volop van het ritueel; twee meiden in bad.
Het besef; ook dit zal snel voorbij zijn.
Vaders trekken nu eenmaal aan het kortste eind zo blijkt.

Ik kam haar lange blonde haren.
Zo goed als ik kan bewerk ik haar haar.
Ze zegt;’Pap, dit is toch geen vlecht’!
Serieus lachend blij dat haar grote zus het klusje overneemt.

Straks breng ik ze weer naar “huis”.
Voordien geniet ik toch van de tijd dat ze hier zijn.
Van elk eenoudergezin is ook ergens een vader.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Luc Verschuren of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »