“Voor Anna, mijn liefste.â€
De pen huichelt de boodschap in het labeltje. Elke letter ervan snijdt mijn ziel. Ratelend baant het staal zich terug naar de penhouder. Met een servet wrijf ik de zweetparels van mijn voorhoofd. Dertien verloren jaren met trouwdagen die me dat besef steeds duidelijker doen inzien. Deze benzinepomp moet goud geld verdienen aan mannen als ik.
Trillend leg ik de geurige rozen op de toonbank.
‘U heeft uw keuze kunnen maken, mijnheer?’
Haar zachte klanken kabbelen warm langs mijn hart. Ik kijk op en word prompt gevangen door irissen die flora in schoonheid overtreffen. Haar glimlach laat haar vraag onverbloemd en bevrijdt me. In een reflex frommel ik het label in mijn jaszak.
‘Ik kies jou.’
Heerlijk romantisch verhaal, Erik. 🙂
@Nel: Dank je
@Erik: spannend! En toen????
@Lisette: Toen kwam er een olifant met een grote spuit…en die kwam onder geen beding onder het woordenquotum uit
@Lisette: het antwoord op je vraag is in de maak… Daar ik nog geen veelpleger ben, zal het waarschijnlijk nog enige tijd duren eer het verhaal wordt vrijgegeven.