Moeder’s nieuws van de dag: mijn dochters van bijna zes en bijna tien zijn gelijktijdig jarig en het heugelijke feit is in 4 nachtjes daar. Tenminste, als de wirwar van streepjes op de tekening met daarop twee meisjes met harken-handen en -voeten, nog klopt.
Hoe anders ging dat zo’n 10 jaar geleden. Met blote handjes werd de taart gekneed en het inpakpapier van Nijntje was net zo, zo niet interessanter, dan “lief-klein-konijntje” zelf.
Vandaag de dag moest ik mij, met het schaamrood op de kaken, inhouden om mijn jongste bij te staan in haar verdriet. De oudste had namelijk het liedje van Nijntje verbasterd. Lief klein konijntje werd in deze versie namelijk overreden door een treintje.
Waar blijft de tijd.
Recente reacties