Ze wil wat vertellen
Zomaar ineens
Te midden van de andere meisjes
Ik geef haar de ruimte
Dan zegt ze openhartig, maar ergens ook timide:
“Ik moet misschien naar een ander pleeggezin”
Ik ga geknield voor haar zitten en geef haar een knuffel
“Ik hoop dat, waar je ook heen gaat, je in een gezinnetje komt waar ze je begrijpen, van je houden en ze je kunnen helpen”
Zeg ik
“En ik houd van je”
Haar ogen worden vochtig
Huilen kan ze niet
Dat heeft ze in al die tijd nog nooit gedaan
Meisje toch
Zo onbeholpen
Beschadigd
Verlangend naar liefde
Naar aandacht en troost
Ik probeer haar dat alles op school te geven
Maar het blijft beperkt tot school
Beste Annemarije van Rijn, welkom op 120w! We vinden het leuk dat je meeschrijft op onze site! Als je vragen of opmerkingen hebt horen we het graag, bijvoorbeeld op ons schrijversforum. En vergeet niet dat je altijd in gesprek kunt gaan met je collegaschrijvers via de reactiepanelen.
Groeten en veel 120 woorden lees- en schrijfplezier gewenst!
De 120w-redactie