De tranen rollen over zijn wangen. Ongeloof spat van zijn gezicht. In korte tijd razen verdriet en woede voorbij. Daar waar menig papa zou verstenen spat de emotie van Joop af. Al gauw ontfermt een team van hulpverleners zich over hem. Waar komen ze zo snel vandaan?
‘Meneer Korteind gaat u hier maar even zitten. Hier in de ambulance. Is dit echt uw dochter? Weet u dat wel zeker?’
‘Ja, godverdomme, dat weet ik zeker. Dat zie ik aan haar rode jasje. Vorig jaar gekocht in Venetië. Ze was er apentrots op. Mijn meissie, mijn lieve meissie, Hoe vertel ik dit aan Janneke? Waar is Muts? Die was toch bij haar? Nee… nee… die ligt toch ook niet… nee… nééé!’
Recente reacties