Schrijf mee!
« »

Communicatie, Fictie

Lost (10)

30 augustus 2019 | 120w | Mien | 0

Chrisje’s moeder is het spoor volledig bijster. Huilen staat haar nader dan het lachen. De laatste meters denkt ze veel aan humor. Meestal helpt dat bij ernstig verdriet. Ze kan echter geen juiste grap vinden. Dan maar door het verdriet heen bijten. Verdriet van besef dat ze diep in een bos verloren is gelopen. Net als haar lieve Chrisje. Waar gaat dit verdomde pad eindigen?’

‘Lieve Chrisje, waar kan ik jou toch vinden? Het brood moet haast op zijn. Hee, wat is dat nou? De kruimels worden kleiner. Ik zie… ik zie… ik zie alleen nog maar sesamzaad. Jij slimme meid. Je hebt het zaad van de korstjes afgepeuterd. Mijn lieve dochter. Houdt moed. We zullen elkaar gauw weer vinden.’

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Mien of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

14 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »