De badkamertrol had de vrouw getroffen in haar persoonlijke levenssfeer en die van haar patiënten. Hij ontkende met klem, misschien wel omdat hij verkeerdelijk dacht dat het een onschuldig geintje was. De vrienden van ontketenden een verhaaltjesstorm, zonder namen om niet te kwetsen en met namen om niet te kwetsen. De storm deinde uit tot een orkaan. Iedereen schreef verhaaltjes over iedereen en iedereen raakte wel een beetje geschonden, de een meer dan de ander. Zij werd aangewezen als schuldige omdat ze het begrip ‘gedeelde verantwoordelijkheid’ niet kenden. Niemand zou zich hoeven te verantwoorden voor zijn of haar bestaan. Maar nu scheen het overal te moeten, juist omdat de verhalen over elkaar gingen. Daar zette ze nu een punt achter.
Recente reacties