Schrijf mee!
« »

Column

Kluifje

2 april 2019 | 120w | Lijmstok | 4

Bobby keek zijn baas aan en wist alweer hoe laat het was. Zijn trouwe tekenaar zou weer een nieuw semi-racistisch verhaal gaan tekenen. Zijn baas kon het natuurlijk ook niet helpen, als een slaaf van de tekentafel. Of het nou om Afrika of China ging: het wereldbeeld van de hand met de pen was een verregaande versimpeling van de werkelijkheid. Zelfs Bobby’s eigen vierkante gedaante kwam amper in de buurt van een werkelijke terrier.
Maar het kon Bobby weinig schelen. Tenslotte is een hondenbrein niet in staat tot werkelijke normatieve en rationele overpeinzingen. Hij had voornamelijk plezier met zijn baas, en alle andere karikaturen die er in zijn leven de revue passeerden. Een papieren kluifbot smaakte hem net zo goed.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Lijmstok of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

2 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »