Grootvader gooit de gedroogde schoven op de hooiwagen, in de zomerhitte een eeuw geleden. Zijn acht kinderen en kleinkinderen helpen allemaal mee, honger en dorst om het middaguur gelest door oma met de grote mand. De gespierde armen en benen zien er prachtig uit. De zekerheid van het voortbestaan weer een stapje dichterbij gekomen.
De hooiwagen, geen spin maar een langpotig insect met de mooie naam schubartesia singularis, stapt rond in het gras op jacht naar alles wat zijn omnivore honger kan stillen. De dodelijke dreiging van de plaktong van een kikker of pad is altijd daar. In geval van nood gooit hij een van zijn acht lange poten eraf. Alles om zijn voortbestaan te verlengen.
Ik vind hooiwagens mooi.
« Niet mieren
Koud »
« Niet mieren Koud »
Communicatie
Hooiwagens
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Berdien Blaak of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
Reageren
« Niet mieren Koud »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Nieuweling)
Recent
- Raamvertelling
- Antropomorfisme
- 18 uur vliegen – 3
- Familie van
- De toren van Babel
- Spreekuur met Samira
- Lager Weserlust – Bremen 1943
- De teler
- Krijg de pest
- Dolgedraaid
Recente reacties