Schrijf mee!
« »

Familie

Heen en weer

18 september 2019 | 120w | Hadeke | 7

Het is stil. De wieg naast ons bed schommelt zachtjes heen en weer. Ik kan ondanks de rust niet in slaap komen, het stormt in mijn hoofd. Telkens als het schommelen bijna stopt, steek ik mijn hand uit om een nieuw zetje te geven. Het is een gewoontehandeling geworden.
Drie weken vader. Te vaak op de weg en te weinig slaap. 
De wieg, zelf gemaakt. Schetsen, meten, zagen, schroeven en bekleden. Nog voor zijn geboorte zag ik hem daar liggen. Ik had een beeld bij zijn eerste lachje, bij zijn eerste geluiden.
Ik draai op mijn zij, naar haar kant. Ik mis ze. Allebei. Twee lege plekken. Morgen weer naar het ziekenhuis. Kilometers verderop. Zijn gevecht is nog niet voorbij.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Hadeke of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

4 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »