Schrijf mee!
« »

Column, Communicatie, Mensen, Poëzie

Had de zwaartekracht maar vat op mij

29 september 2019 | 120w | Anna Thi | 1

Wacht even
Had de zwaartekracht maar vat op mij.

Ik heb zo verlangd naar liefde.
Dit gezicht, naar buiten gericht, in de hoop.
Door iemand of iets gezien te worden.
Een straaltje licht op te vangen in het donker,
een druppeltje desnoods.

Brrr.
Tevergeefs.
De hersenen kapot gedacht. De keel uitgeschreeuwd.
Het lichaam met wanhoopstrekken. Opgebrand.
Geen licht. Geen aandacht. Geen liefde. Geen kracht.

WACHT
Wacht even, alsjeblieft.
Wacht, ik geloof

Ik sta stil.
Stop.
En bijna onopgemerkt.
Een deken
van ruimte
van eenvoud
onschuldige stilte
ervaar.
Heel even maar,

die fluistert, ik blijf bij,
je
al zou je niks te geven hebben
al zou je niks doen
al zou je ziek of zwak zijn
ik hou van,
je.
Ervaar.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Anna Thi of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

1 reactie

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »