Hij zet een wodka-martini voor haar nier neer. De nier is geprepareerd en ze neemt hem, in een doorzichtig doosje, overal mee naartoe.
‘Hier, deze is voor je andere nier, die ziet er nogal uitgedroogd uit.’
‘Hoe zie jij dat? Die zit gewoon nog waar hij was bij mijn geboorte.’
‘Luister, ik zie verbondenheid tussen deze nier hier op tafel, en zijn tweelingzusje in jou. Ik zie ook een hechtingsprobleem. Ze roepen elkaar. Jij hoort het niet, maar ik zie het wel.’
‘Volgens mij is mijn gezonde nier een mannetje. Maar wat zeggen ze dan volgens jou?’
‘Ze zeggen dat ze zich eenzaam voelen en wel een borrel willen. Wat vind jij daarvan?’
‘Ik vind het nogal bondig James, bondig.’
@Stella. Apart verhaal. Leuke invulling van het themawoord.
Hallo Ewald, dank je wel. En leuk om je hier nu ook tegen te komen!
@Stella. Heel apart en beeldend geschreven. Ik zie het gewoon voor me.
@Han, als jij het voor je ziet, dan is de opzet gelukt. Dank voor je fijne reactie.
Beeldend jawel, maar of ik dat zo mooi vind? (Persoonlijk zie ik liever witte bonen dan rode nieren…)
Het staat in ieder geval zeker vast dat "zij" een eersteklas-orgaanlezer is. Of is James de orgaanlezer?
@ Nele, ik zie een hartje boven jouw reactie staan. Betekent dat dat je er mij een gegeven hebt? Dank je wel daarvoor!
En mooi, ik denk dat je niet de enige bent die liever witte bonen ziet.
De hoofdpersonen lezen samen, zij de ene en hij de andere. Ze weten het nog niet, maar het is een goed team.
mooi van die nier die buiten het lichaam treedt