‘Nou, een beetje botox zou jou ook goed doen zus.’
‘Over mijn lijk. Ik heb liever een gezond gebit dan een strakke bek. Aan mijn lijf geen gesodemieter.’
‘Meisjes, taal!’ klinkt het ineens uit de hoge leunstoel. ‘Ik mag dan 98 zijn maar ik hoor nog goed hoor.’ Moeder is de laatste tijd wat wazig door de medicijnen maar af en toe heeft ze een verrassende opleving, zoals nu.
‘Ja mam, jij hebt makkelijk praten. In jouw tijd was er nog geen milieuvervuiling. Volop frisse lucht, weinig make-up en altijd biologisch eten.’
Ze kijkt op en glimlacht naar haar dochters. ‘Ja da’s waar, ik had ‘m.’
Ze doezelt weer weg.
‘Wat, wat had je mam?’
‘Hè? Die eh, strakke bek.’
Geweldig: “liever een gezond gebit dan een strakke bek.” En heerlijk dat oma haar humor nog heeft: “liever humor dan goede oren” !
Dankjewel Alice. Ja ik hou van mensen en soms krijg je dit soort cadeautjes. Is toch heerlijk zo’n ouwetje?