Schrijf mee!
« »

Column, Cultuur, Eten & drinken, Mensen

Peristaltiek

4 april 2018 | 120w | N.D.D. | 3

‘Zo kun je het ook zien,’ zegt Han.
Maar ik zie niets, als ik het eet.
Helemaal niets.
Ik camoufleer het in de appelmoes of in de groenten-stoemp.
Ik denk ook niets. Of ik probeer helemaal niets te denken. Bij gewone worsten lukt het meestal.
Bloedbeuling is een ander verhaal. Dan kan ik het gevoel niet onderdrukken.
Hij eet het graag. Het was een schok dat ook mijn kinderen het lusten.
Soms moet ik even naar buiten.
Meestal eten ze het als ik niet thuis ben.
Veruit het beste voor iedereen.
Mijn dingetje heeft niets te maken met vegetarische gedachten of dierenleed-ideeën. Ik houd wel van een biefstuk, en zelfs van een frikandel.
Maar ik eet liever plastiek dan darmvlies.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van N.D.D. of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

4 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »