Stad van licht en liefde. Waar tonnen ijzer en emmers vol klinknagels werelds meest bezochte bouwwerk maakten. Waar dichters en schrijvers een opstand begonnen omdat ze het bouwwerk van meneer Eiffel niet zo geweldig vonden.
Waar een Bastille bestormd werd omdat boeven buskruit benodigden. In tegenstelling tot het oude schoolverhaal dat er gemartelde mensen bevrijd werden. Op de dag van de bestorming dacht men er pas aan, nadat men het buskruit veilig gesteld had. Ze bevrijdden zeven gevangenen. Die verkeerden in een frisse en fruitige toestand. De meesten werden de dagen erop weer vastgezet omdat dit wat veiliger bleek. Daarna werd het bouwwerk door een bedrijf gesloopt. En niet door een woedende menigte steen voor steen tot de grond afgebroken.
@arjan: jeeej, je bent er weer. Wat fijn voor mijn leeslust! Ik ken de Franse geschiedenis niet zo goed (meer), maar vind het erg mooi beschreven!
@Lisette, Dankjewel! Dat is een mooi compliment. En een warm welkom. Dank!
Leve Parijs