Bestaat het nog, die hemelse muziek waarop we schuifelden na twaalf uur?
Vroeger hoorde dansles bij je opvoeding als je een jaar of vijftien was. De meisjes met een jurk en nylons, de jongens met een wit overhemd en pak. ‘Heren, maak je jasje dicht als je een dame vraagt!’
En jij maar hopen dat je geen muurbloempje zou zijn, want er waren steevast meer meisjes dan jongens in het zaaltje naast de kerk.
De quickstep ging nog wel, de Engelse wals was al wat moeilijker. Heerlijk, die herinneringen aan de thuisfeestjes. Jurk geleend van mijn zus. We draaiden plaatjes en schuifelden. I was in heaven, dancing cheek to cheek. Met die knappe jongen waar ik hopeloos verliefd op was.
Mooie herinneringen en wat gingen die spannende jaren snel voorbij.
@Ewald, dank je. Ik koester ze.
Nostalgisch. Jammer dat die danscultuur er bijna niet meer is.
Mooie herinnering! Heb je er nog foto’s van? Wat voor muziek was favoriet?
Mooi sfeerbeeld.
@Annette, er is alleen een foto van de dansschool, haha. Mijn favoriete nummer voor de quickstep was Bang Bang van Sonny en Cher, het liefst danste ik dan met ene G.V. Voor de thuisfeestjes bakten we eerst appelcake, maakten huzarenslaatjes en dan aan het bier en de wijn (geen leeftijdsgrens!). In de huiskamer kon je alleen maar schuifelen, lekker broeierig. Een van die feestjes was in de nacht van de moord op Robert Kennedy: 6-6-1968. Wat een bizar einde van een warme, zwoele zomernacht.
@Cora Leek. Leuk nostalgisch.
@Cora: leuk, nooit op dansles gezeten, maar het doet me denken aan de feestavondjes van school. En dan maar hopen dat je met die knapperd mocht schuifelen op “Hey Jude”, eindeloos!
Zo herinner ik me de ‘klassenavonden’ van begin jaren zestig