Het lijkt me verschrikkelijk saai om na mijn verscheiden alle dagen naast de Heer te zitten luisteren naar het gekweel van zoete engelen. Zelfs sexy donkerbruin basgeluid van een stoere herder zal de eeuwige verveling niet kunnen verdrijven, ben ik bang.
Als kind wilde ik graag een indianenjongetje zijn. Droomde van jagen, prachtige gevlekte paarden, af en toe een stammenstrijd, zelfgevangen herten braden. Wild en spannend buitenleven. Alleszins beter dan lief braaf schoolmeisje zijn. Soms liep het dromen over in de dag, zoals bij een groot kampvuur ergens in de wijk, ik bouwde hutten en fantaseerde een eigen wereld.
Ik heb in mijn testament slechts een dringende wens: graag als uitvaart een enkele reis naar de eeuwige jachtvelden, per paard.
Recente reacties