De juffrouw aan de balie vraagt wie de verwijzer is.
“Wie, wat?” Ik heb geen idee wat ze bedoelt.
Nou, wie de verwijzer is, wie de afspraak voor me geregeld heeft. Welke dokter of ander medisch persoon.
“Dat weet ik niet”, stamel ik ongelukkig.
Mijn vrouw grijpt in, vertelt de juffrouw een hele reeks onbegrijpelijke dingen. Ze is boos op de juffrouw, dat zie ik wel.
Ik wil alleen maar dat alles helemaal afgelopen is. Op het papier dat ik in de hand heb staat ‘Gewenst einde:’ en ik zie dat ik er iets ingevuld heb, ooit. Ik herken m’n handschrift nog wel, ook al weet ik niet waar het over gaat.
Mijn vrouw wel. Maar die is zo moe.
Heftig!
@Berdien, wat verdrietig, en hoe mooi van binnenuit beschreven. Een gebroken hartje van mij.
Mooi Berdien, wat verdrietig.
@Berdien, wat mooi; ik word er even stil van.
komt binnen deze vooral gewenst einde
de titel biedt al het voorspel op de afloop