Ik lach in mijn baardje!
Heb ik de zuster toch even beet gehad! Ze wou me gaan douchen, zei ze. Ik geloof er nĂks van.
Heb mooi gezegd dat ze gisteren al geweest waren, echt waar.
“Meneer Baardmans wilde niet douchen. Gebeurt dat bij jullie ook, dat hij weigert? Hoe kunnen we afspraken met hem maken?”
Ik leg mijn baardje op het kussen, ik ben zo moe. Wat moet ik nu.., hoe laat. Was vroeger die..
Waarom komen die rare mensen, ze willen alles stelen. Nee nee!!!! Pijn, weet het niet.
Moet!! Mama…
“Meneer Baardmans is gisteren overleden. Hij had een delier bij hartfalen, is opgenomen in het ziekenhuis, maar ze hebben hem niet weer in evenwicht kunnen krijgen. Jammer.”
Echt een praktijkverhaal.
Dat hij in vrede moge rusten. Goed geschreven, Berdien.
Berdien, mooi hoe je beide kanten laat zien. Je brengt de angst en het wantrouwen van mijnheer B. maar ook de machteloosheid van de hulpverleners goed onder woorden.
Levja Hekate Nel: dank voor jullie reacties.
En een goed verhaal Berdien. Misschien kwam dat niet zo goed naar voren uit mijn woorden.
@ Berdien: Wijk! Verhaal!