Het is spannend, heel spannend! Met klotsende oksels wacht ik totdat hij de laatste letters zal leggen. Ik zie hem de letters verleggen en verleggen. Gek word ik ervan. Misschien hadden we er een kookwekker naast moeten zetten zodat ieder niet langer dan 1 of 2 minuten mag denken? Als hij nu wint dan ben ik vreselijk het haasje. Ik durf je niet te vertellen wat dan mijn opdracht is.
Op zijn gemak steekt hij nog een sigaret op en neemt een slok van zijn inmiddels lauw geworden bier. Tergend langzaam legt hij nu zijn laatste letters in Ă©Ă©n keer op het bord. Letter voor letter legt hij “Xylo” voor “latrie”. Xylolatrie bestaat helemaal niet kerm ik nog. Maar helaas….
Beste marion wever, welkom op 120w! We vinden het leuk dat je meeschrijft op onze site! Als je vragen of opmerkingen hebt horen we het graag, bijvoorbeeld op ons schrijversforum. En vergeet niet dat je altijd in gesprek kunt gaan met je collegaschrijvers via de reactiepanelen.
Groeten en veel 120 woorden lees- en schrijfplezier gewenst!
De 120w-redactie