Schrijf mee!
« »

Maatschappij, Mensen, Natuur

Verlangen

15 mei 2017 | 120w | Nel Goudriaan | 12

Op de grauwe muur teken ik kruisjes, elke dag één. Negenendertig staan er nu. Er is ruimte genoeg voor vele volgende. Naderende voetstappen, gemorrel aan het slot: een potige kerel met rinkelende sleutels stapt binnen. ‘Even luchten,’ deelt hij kortaf mee. Ik loop hem achterna naar de binnenplaats.
Daar staan ze met hun grijnzende koppen. Een por in mijn zij, een klodder spuug in mijn gezicht. Allemaal dezelfde grijze kleren, maar de pikorde heerst; ik sta onderaan. Terecht.

’s Nachts kwellen dromen me; mijn lijf wordt in bezit genomen door vreemde hartstochten. Intens verlang ik naar verlossing van mijn lichaam, een leven in stilte zonder verleidingen. Slechts het geruis van de wind in de bomen en het gezang van vogels.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Nel Goudriaan of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

18 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »