Op de grauwe muur teken ik kruisjes, elke dag één. Negenendertig staan er nu. Er is ruimte genoeg voor vele volgende. Naderende voetstappen, gemorrel aan het slot: een potige kerel met rinkelende sleutels stapt binnen. ‘Even luchten,’ deelt hij kortaf mee. Ik loop hem achterna naar de binnenplaats.
Daar staan ze met hun grijnzende koppen. Een por in mijn zij, een klodder spuug in mijn gezicht. Allemaal dezelfde grijze kleren, maar de pikorde heerst; ik sta onderaan. Terecht.
’s Nachts kwellen dromen me; mijn lijf wordt in bezit genomen door vreemde hartstochten. Intens verlang ik naar verlossing van mijn lichaam, een leven in stilte zonder verleidingen. Slechts het geruis van de wind in de bomen en het gezang van vogels.
Goed ingeleefd en mooi weergegeven, Nel.
Misdadig. Inzenden kan helaas niet meer. Wedstrijd is gespeeld. Hartje als troost.
Nel wat een akelig goed verhaal. Zulke tegenstellingen pal tegenover elkaar.
Heel mooi!
Geheimzinnig en beklemmend, heel mooi neergezet!
Mooi Nel! In dit verhaal ‘pakt’ het thema mij wel.
Ik denk alleen niet dat de deze HP ‘Terecht’ denkt. maar anderen zien dat misschien anders…
Mooi, Nel. Het menselijke gezicht van een veroordeelde. Schuld en boete.
Dank je wel, Ewald.
Mien, dank voor het troosthartje.
Berdien, het is inderdaad een ‘akelig’ verhaal. Een hp die door iedereen wordt uitgekotst en kampt met gevoelens die hij niet kan en mag realiseren.
Arjan, dank!
Irma, dank je wel. Ik heb bewust alles zo impliciet mogelijk beschreven. Maar wel zo, dat je er een beeld bij kunt krijgen.
Marceline, goed om te horen. Voor mij iets om over na te denken wat het verschil* uitmaakt. Misschien de soberheid? Wat betreft ’terecht’: ik stelde me voor dat hp de mening van de buitenwereld heeft geïnternaliseerd.
*Ik schreef een langer verhaal met dit thema op SOL
@Nel. Ja, ik denk ook de soberheid. Je legt nu het gedrag van de HP niet uit n in een soort monoloog, maar beschrijf je de feiten en laat die spreken.
Dank je wel voor je feedback, Marceline.
Daar heb ik veel aan.
Mooi suggestief.
Dank je wel, Hay!
Heel fijn je hier (weer) te zien.
Dank je, Nel! Ik had het te druk met mijn eerste historische roman bij Mozaïek, die als alles goed gaat ergens in 2018 uit gaat komen. Maar nu na het eerste commentaar van de redactrice versie twee de deur uit is, heb ik weer wat meer ruimte voor het kortere werk.
Geweldig nieuws, Hay.
Gefeliciteerd en houd me/ons op de hoogte.
Succes met de afronding van je roman.
Doe ik, Nel. Het gaat waarschijnlijk niet bij één boek blijven. Op termijn verwachten ze nog een of twee vervolgen van mij. Maar natuurlijk is dat geen automatisme. Ik moet het wel nog even waarmaken…
Heel hartstochtelijk Nel. Klasse
Dank je wel, Levja,
verhaal van gruwelijke vernedering