Groep 7b van basisschool “De vrolijkheid” moest een opstel schrijven over hun grootste droom. Iedereen ging meteen aan de slag behalve Minke.
Ik kan toch niet gaan schrijven dat ik schrijfster wil worden dacht Minke bij zichzelf haar ouders zien haar al aankomen.
Moeder was analfabeet en vader hield niet van lezen. Ze draalde wat en besloot het over een hele andere boeg te gooien en dan later haar lerares het uit te leggen.
Jaren later was Minke voor haar boekpresentatie in het gebouw van haar vroegere basisschool. Dat wilde ze perse, want door het opstel van toen is haar onbeschreven droom uitgekomen en daar is ze haar lerares nog altijd heel erg dankbaar voor. Wie had dat toen gedacht.
Een opstel is vaak een mooie opstap.
Lijkt mij inderdaad ook @Levja
Leuk Miriam; verdient een hartje.
Dankjewel Marijcke