Schrijf mee!
« »

Fictie, Mensen

Stigmata

11 mei 2017 | 120w | N.D.D. | 8

Ik werkte ooit eens in een gekkenhuis waar het personeel gekker was dan de gekken zelf. Ik hield het er ongeveer één jaar uit, maar de hoofdreden van mijn vertrek had eigenlijk meer te maken met mijn handproblemen dan met de waanzin van mijn oversten.

Dikbuikige nonnen met sobere witte kleden en eenvoudige zwarte sluiers zwaaiden er de plak, allemaal zeer devote Franciscanessen.

Als wasvrouw zorgde ik voor de was van alle bewoners van het tehuis. Na mijn eerste werkweek kreeg ik een paar kleine rode vlekjes op mijn handpalmen. Ze tintelden voortdurend, ze werden groter, roder en bultiger. Toen het getintel overging in een zeurderige branderigheid, begon daarmee ook mijn lijdensweg want gekriebel geeft al snel aanleiding tot gekrab…

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van N.D.D. of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

8 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »