Water op mijn geschokte wangen
Wereldbeeld vervaagd
De stem gesmoord
De keel toegeknepen
O mijn lief, o mijn lief
Rauwe woede ontploft
Schorre kreet van besef
Je gaat weg
Je gaat echt weg
O mijn lief, o mijn lief
Wanhoop in het zwart
Mijn hersens gillen
Mijn hart knijpt
Mijn benen dragen mij niet meer
O mijn lief, o mijn lief
Wil je dan echt niet…
Kunnen we het niet nog één keer…
Als ik dan op een andere manier…
Misschien met iemand erbij…
Ik kan niet alleen verder
Hoe moet ik verder
Hoe zou ik dan verder gaan
Hoe pak ik dat aan
O mijn lief,
Ik had je lief
Ik heb je lief
Ik laat je liefde los
Knap! Kan ik dus niet!
Mooi rouwdicht.
Liefde loslaten voelt inderdaad als rouw. En toch gaat liefde eigenlijk nooit verloren.