“Oh!” roept zij woedend “Je bent zo ductiel.” Hij kijkt haar verdwaasd aan. “Waar haal je die woorden toch vandaan? Waarom moet ik altijd een woordenboek bij de hand hebben als ik met jou praat?”
Ze slaakt een diepe zucht. Hij is zo dom.
“Je bent niet standvastig, “ zegt ze. “Je bent te rekbaar, plooibaar, te meegaand.”
Hij kijkt haar medelijdend aan. Ze wil zo graag wijs zijn. Dure woorden gebruiken.
Uitdrukkingen en gezegdes vliegen hem soms om de oren. Altijd in verkeerde context.
Hij is er inmiddels aan gewend. Toch stoort het hem.
“ Ik ben geen materiaal, ik ben een mens zegt hij.” Hij loopt weg.
De volgende dag vindt zij op tafel een woordenboek.
Opengeslagen op de D.
Ikke van Dale haak hier af. Leuk stukje MJ. ?
Mooi mj.
Leuk stukje!
Geweldig!