Ik begaffel woar je ken schaatse. Da’s in Doore bij Utrech.
Effe me goser optelefonere, ken ie met z’n Bensie langskomme en me afzette daaro.
Goferd is ee groentje en ga nie op de schaats, da weet ik al. Moar da gef nie. Ik schoats al vanaf me vierde joar. Me moede was ee kaaljakker, moar dà gaf ze om. Schoatse deën we! Dà knijste we gauw! Eers was he tandhakke, moar doarnoa ree je as e tiet!
Me và de was lou loenen, die gingt nie op de schoats.
Al mot ik in me uppie, ik goat!
He kos helemoal niks, drieënhalfe euro, hoe kenne ze het doarvoar koud krijge!
Ik geef ze een joetje, kenne ze een ijssie kope!
@Marie. Heerlijk dat Utrechts. Ik hoor Herman van Veen. Ik neem aan dat je bewust ijs als eis schrijft…? Penose moet zijn penoze.
Ja zeker! Verandert Han, dank je.
@Marie. Sorry ik kan het niet laten: verandert… veranderd.
Oei dat was een erge Han van mij!
@Marie. Ach, het was maar commentaar. Soms let je wat minder op…