Een man rent door de straten van Amsterdam en door het Vondelpark. Hard, keihard. Hij voelt zich onthemd, is zichzelf niet meer en kijkt voortdurend achterom. De man wordt achtervolgd door een blote vrouw, een vrouw met kaal hoofd, volledig onthaard. Zo voelt de vrouw zich ook. Niets lijkt meer van hem en niets lijkt meer van haar.
Het eens zo fijne Vondelpark is verworden tot een gruwelbos. In hun stoutste dromen hadden zij nooit verwacht in deze nachtmerrie te vervallen. De vrouw kijkt ook achterom. Maar zij ziet niets, helemaal niets. En toch is er iets dat hen achtervolgt. Hun verleden. Ja, dat is het. In welke tijd hollen ze door dit park? Volledig ontheemd. Kanonschoten klinken van ver.
Staat Harry Potter’s “Weeping Willow” inmiddels ook in het park? Die zou er, afgaande op de sfeer die je in het park hebt aangetroffen, zomaar bij kunnen passen…..
@Mien. Hoe verzin je het? Leuk stukje.
@Alice: Nee, wel een Huorn en een Mallorn. 😉
@Han: Gewoon, achter je laptop gaan zitten met een goede bak koffie. 😄
Film! SF, nihilisme, Kafka. Wat ben jij goed!
@Berdien: Thanx. Er zit ook nog een vleugje Björk en Kieslowski in. 😉
Razendknap en leuk stukje, Mien!
Absurdisme in optima forma p
Dankjewel Nel. Niets is de mens vreemd in (non)fictie.
Dit is écht de moeite waard! Amai!
@O: Zunne … Thanx! 😉