Ik hak hem er loodrecht in. Als een zoute haring. Als kind van een bouwvakker mag dat. Fuck de politiek, met oorlog heeft het niets te maken.
Mijn enige zorg. Hoe draai ik hem zo snel mogelijk binnen? De kleuren zou ik willen omdraaien. Ondersteboven opeten? Het zou kunnen. Maar dat is dan weer zo’n gedoe. Ik lik me suf om tot de kern te komen, op een bloedhete dag.
Op een schroevendraaier lijkt hij nog het meest. Ik lik er een kruisje aan. Top. Van rood naar oranje naar geel. Ik proef paprika, wortel en kurkuma. Heerlijk.
Die 44.000 calorieën kan ik makkelijk hebben. Minder dan een appel. Iets meer dan een rijstwafel. Kom daar maar eens mee aan.
Dit is een heerlijk koel ijsje, Mien! Ik heb hem snel opgelikt, voordat-ie zou smelten. Ik schrik trouwens van die calorieën, maar ja, te laat. Hij is al op.
Mien: wou je het nou simpel houden, of ben je nou juist de meest ingewikkelde manier van raketabsorptie aan het uitvinden?
… Hartje