Bas heeft er genoeg van. Zijn woning kijkt uit over een druk kruispunt in de grote stad A. Stoppende, optrekkende, toeterende auto’s, klingelende trams die gierend de bocht om komen, daar kan hij mee leven, maar die eeuwige tikkers, die drijven hem tot wanhoop.
Op een nacht sluipt Bas met een opklaptrapje en tang naar het dichtstbijzijnde stoplicht en kijkt om zich heen. Niemand. Hij klimt zijn trap op. De tang zegt: ‘knip’. Schuin ertegenover nogmaals ‘knip’.
De verkregen rust duurt een paar maanden. Dan gaat hij er weer op uit met zijn trapje en tang. Een hand op zijn schouder: politie.
Sindsdien loopt hij dagelijks over straat met een ander soort tang en prikt hij papiertjes van de grond.
Verhaaltje nummer 120!
Een ❤️voor het verhaal en je jubileum😉
Dank je, @nancy B!
Geweldig. Dat we nog maar veel van je stukjes mogen meepikken. En natuurlijk mijn felicitaties.
@Levja
Wat een mooi en origineel stukje. Je zal er maar naast wonen inderdaad.
Dank je, @niceway. Inderdaad, je zal er maar naast wonen. Vaak staan die tikkers nog onnodig hard ook.
Een Topstukje, Marlies.
Gefeliciteerd met je 120W jubileum 💐🌺
Ha Marlies, wat een leuk verhaal! En ook mijn felicitaties met dit 120e exemplaar!
@Nel en @Ton, dank voor jullie reacties.