‘Vervormbaar materiaal dat gereed is om te walsen. Zeven letters. Begint met een D.’
Ze zit in haar T-shirt en slip op de bank. Krant op schoot. Benen opgetrokken. Het is warm. De contouren van haar borsten zijn zichtbaar. Ik zie hoe haar tepels tegen de stof duwen. We zouden samen kunnen gaan douchen. We zouden terug in bed kunnen kruipen.
De achterkant van het potlood heeft ze tussen haar lippen geklemd. Haar duim en wijsvinger ondersteunen het schrijfgerei.
Als ze zou willen zou ik nu een muziekje opzetten, haar overeind trekken, stevig tegen me aandrukken en een wals inzetten. Ik doe het niet.
‘Ductiel,’ antwoord ik.
Inmiddels ben ik op de juiste temperatuur om me totaal te laten vervormen.
Cool stukje Hadeke
Ik voel de hitte. Mooi beschreven.
Top! Het beste ductiel verhaal dat ik gelezen heb!
leuk verhaal Hadeke, geklemd moet met d
Dank voor jullie reacties. En Jose: aangepast.
@Hadeke. Een leuk stukje.
t-shirt – T-shirt.
tegen me aan drukken – tegen me aandrukkken
Dank Han en terechte opmerkingen. Ook die aangepast.
Geen dank.
Prachtig geschreven, Hadeke!
De slotzin vind ik subliem.
Dank voor je mooie reactie Nel.
Hoi Hadeke, geweldig leuke invulling van het weekwoord, met een prachtig slot!
Lees het nu pas. Helemaal geweldigðŸ‘