Mijn keuken wordt vernieuwd. Een heel gedoe, ik vind het vreselijk. Zal het een verbetering worden?
Een geduldige Gijs is bij mij ingedeeld. Ik woon in een oud, nostalgisch gebouw, probeer de oude glorie te bewaren. Simpelweg omdat je naar mijn mening al het oude niet moet wegdoen. Hij overlegt voortdurend met mij.
Deze vakman heeft verstand van techniek en ik heb mijn melancholie naar weleer.
Dan komen we bij mijn dierbare marmeren vensterbank: âDie moet eruit,â aldus Gijs.
âKan het aanrechtblad er misschien tegenaan?â vraag ik voorzichtig.
âWel iets eronder, want âgelijk is nooit gelijkâ,â lacht Gijs.
Ik vermoed dat ik een zware belasting ben voor deze man; gelukkig houdt hij dapper vol. Weer een kop koffie dan maar!
@Marie. Die Gijs toch. Leuk! Je hebt van die ‘mannetjes’.
Gijs lacht zou ik veranderen in lacht Gijs. Het komt tenslotte na een komma.
Tussen deze man en gelukkig zou ik een puntkomma plaatsen en weer een kop koffie… als een nieuwe zin.
Dank je Han.
De puntkomma, altijd ingewikkeld, ik heb het even na gelezen op Taalunie. Je verbeteringen weer aangebracht natuurlijk en weer wat geleerd!
@Marie. Dat is ook ingewikkeld.
Waar zouden we zijn zonder Gijs? Wat mij betreft mag de kop koffie wat warmer. Ik denk dat Gijs net als ik de koffie sterk en heet wil.
@Levja. Natuurlijk een echt pittige bak, geen lauw gootsteenwater! Hulde aan Gijs.
Herkenbaar en duidelijk geschreven. Mooi!
Dank je o_verschreef!